یک مطالعه دانمارکی نشان داد که برای بیماران مبتلا به تشدید حاد بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD)، آموکسی سیلین به تنهایی نتایج بهتری نسبت به آموکسی سیلین همراه با آنتی بیوتیک دیگر، اسید کلاوولانیک دارد.
مطالعه با عنوان "آنتی بیوتیک درمانی در تشدید حاد COPD: نتایج بیمار از آموکسی سیلین و آموکسی سیلین/کلاوولانیک اسید از 43636 بیمار سرپایی" در مجله تحقیقات تنفسی منتشر شد.
تشدید حاد COPD رویدادی است که در آن علائم بیمار به طور ناگهانی بدتر می شود. از آنجایی که این تشدیدها معمولاً مربوط به عفونت های باکتریایی است، درمان با آنتی بیوتیک ها (داروهایی که باکتری ها را از بین می برند) بخشی از استاندارد مراقبت است.
در دانمارک، دو رژیم رایج آنتی بیوتیکی وجود دارد که می تواند برای درمان چنین تشدیدهایی استفاده شود. یکی 750 میلی گرم آموکسی سیلین سه بار در روز، و دیگری 500 میلی گرم آموکسی سیلین به اضافه 125 میلی گرم اسید کلاوولانیک، آن هم سه بار در روز.
آموکسی سیلین و اسید کلاوولانیک هر دو بتالاکتام هستند که آنتی بیوتیک هایی هستند که با تداخل در تولید دیواره سلولی باکتری ها عمل می کنند و در نتیجه باکتری ها را از بین می برند.
اصل اساسی ترکیب این دو آنتی بیوتیک این است که اسید کلاوولانیک در برابر انواع مختلف باکتری ها موثر است. با این حال، درمان با آموکسی سیلین به تنهایی به این معنی است که یک آنتی بیوتیک واحد می تواند با دوز بالاتر تجویز شود، که در نهایت ممکن است باکتری ها را به طور موثرتری از بین ببرد.
اکنون گروهی از محققان دانمارکی نتایج این دو رژیم را برای درمان تشدید حاد COPD به طور مستقیم با هم مقایسه کردند.
محققان از داده‌های ثبت COPD دانمارکی، همراه با داده‌های دیگر ثبت ملی، برای شناسایی 43639 بیمار مبتلا به بیماری‌های تشدید شده که یکی از دو گزینه مورد تجزیه و تحلیل را دریافت کرده بودند، استفاده کردند. به طور مشخص، 12915 نفر به تنهایی آموکسی سیلین و 30721 نفر از داروهای ترکیبی استفاده کردند. شایان ذکر است که هیچ یک از بیماران مورد تجزیه و تحلیل به دلیل تشدید COPD در بیمارستان بستری نشدند که نشان دهنده جدی نبودن حمله است.
در مقایسه با ترکیب آموکسی سیلین و اسید کلاوولانیک، درمان با آموکسی سیلین به تنهایی می تواند خطر بستری شدن در بیمارستان ناشی از ذات الریه یا مرگ به هر علت را تا 40 درصد پس از 30 روز کاهش دهد. آموکسی سیلین به تنهایی نیز با کاهش 10 درصدی خطر بستری شدن غیر ذات الریه یا مرگ در بیمارستان و کاهش 20 درصدی در خطر بستری شدن یا مرگ به هر علتی همراه است.
برای همه این معیارها، تفاوت بین دو تیمار از نظر آماری معنی‌دار است. تجزیه و تحلیل آماری اضافی معمولاً نتایج ثابتی را پیدا می کند.
محققان نوشتند: "ما دریافتیم که در مقایسه با AMC [آموکسی سیلین به همراه اسید کلاوولانیک]، بیماران سرپایی AECOPD [تشدید COPD] تحت درمان با AMX [آموکسی سیلین به تنهایی] در معرض خطر بستری شدن در بیمارستان یا مرگ ناشی از ذات الریه ظرف 30 روز قرار دارند.
این تیم حدس می‌زند که یکی از دلایل احتمالی این نتیجه، تفاوت دوز بین دو رژیم آنتی‌بیوتیکی است.
آنها نوشتند: "وقتی با همان دوز تجویز می شود، بعید است که ترکیب AMC کمتر از AMX [آموکسی سیلین به تنهایی] باشد."
به طور کلی، محققان نتیجه گرفتند که "از استفاده از AMX به عنوان درمان آنتی بیوتیکی ترجیحی برای بیماران سرپایی مبتلا به AECOPD پشتیبانی می کند" زیرا "افزودن اسید کلاوولانیک به آموکسی سیلین هیچ ارتباطی با نتایج بهتر ندارد."
به گفته محققان، محدودیت اصلی مطالعه، خطر سردرگمی ناشی از نشانه‌ها است - به عبارت دیگر، افرادی که در حال حاضر در شرایط بدی هستند ممکن است احتمال بیشتری برای دریافت درمان ترکیبی داشته باشند. اگرچه تجزیه و تحلیل آماری محققین سعی در توضیح این عامل دارد، اما هنوز هم ممکن است که تفاوت های قبل از درمان برخی از نتایج را توضیح دهد.
این وب سایت کاملاً یک وب سایت خبری و اطلاع رسانی در مورد این بیماری است. توصیه پزشکی، تشخیص یا درمان ارائه نمی دهد. این محتوا جایگزین توصیه، تشخیص یا درمان پزشکی حرفه ای نیست. اگر در مورد شرایط پزشکی سؤالی دارید، همیشه با پزشک یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی واجد شرایط مشورت کنید. توصیه های پزشکی حرفه ای را نادیده نگیرید یا به دلیل مطالبی که در این وب سایت خوانده اید، درخواست مشاوره پزشکی را به تاخیر نیندازید.