اجرای طرح کنترل عفونت Strongyloides stercoralis یکی از اهداف نقشه راه 2030 سازمان جهانی بهداشت است. هدف از این کار ارزیابی تأثیر احتمالی دو استراتژی مختلف شیمی درمانی پیشگیرانه (PC) از نظر منابع اقتصادی و وضعیت سلامت بر وضعیت فعلی است (استراتژی A، بدون PC): ایورمکتین برای کودکان در سن مدرسه (SAC) و دوز بزرگسالان (استراتژی B) و ایورمکتین فقط برای SAC (استراتژی C) استفاده می شود.
این مطالعه در بیمارستان IRCCS Sacro Cuore Don Calabria در Negrar di Valpolicella، ورونا، ایتالیا، دانشگاه فلورانس، ایتالیا، و WHO در ژنو، سوئیس از می 2020 تا آوریل 2021 انجام شد. داده های این مدل از ادبیات استخراج شده است. یک مدل ریاضی در مایکروسافت اکسل برای ارزیابی تأثیر استراتژی‌های B و C بر روی جمعیت استاندارد 1 میلیون نفری که در مناطقی که استرونژیلوئیدازیس بومی است، ایجاد شد. در سناریوی مبتنی بر مورد، شیوع 15 درصد استرونژیلوئیدازیس در نظر گرفته شد. سپس سه استراتژی تحت آستانه های همه گیری مختلف، از 5٪ تا 20٪ ارزیابی شدند. نتایج به صورت تعداد افراد آلوده، تعداد مرگ و میر، هزینه و نسبت اثربخشی افزایشی (ICER) گزارش شده است. دوره های 1 ساله و 10 ساله در نظر گرفته شده است.
در سناریوی مبتنی بر مورد، در سال اول اجرای استراتژی‌های B و C رایانه‌های شخصی، تعداد عفونت‌ها به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد: از 172500 مورد طبق استراتژی B به 77040 مورد و بر اساس استراتژی C. به 146700 مورد. هزینه اضافی برای هر فرد بهبود یافته با عدم درمان در سال اول مقایسه می شود. دلار آمریکا (USD) در استراتژی های B و C به ترتیب 2.83 و 1.13 است. برای این دو استراتژی، با افزایش شیوع، هزینه هر فرد بهبودیافته روند نزولی دارد. استراتژی B تعداد مرگ های اعلام شده بیشتری نسبت به C دارد، اما استراتژی C هزینه کمتری برای اعلام مرگ نسبت به B دارد.
این تجزیه و تحلیل اجازه می دهد تا تأثیر دو استراتژی رایانه شخصی را برای کنترل استرونژیلوئیدازیس از نظر هزینه و پیشگیری از عفونت / مرگ تخمین بزنیم. این می تواند مبنایی برای هر کشور بومی برای ارزیابی استراتژی هایی باشد که می تواند بر اساس بودجه موجود و اولویت های بهداشت ملی اجرا شود.
کرم‌های خاک‌زاد (STH) Strongyloides stercoralis باعث عوارض مرتبط در جمعیت‌های آسیب‌دیده می‌شوند و در صورت سرکوب سیستم ایمنی می‌توانند باعث مرگ افراد آلوده شوند [1]. بر اساس برآوردهای اخیر، حدود 600 میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند که بیشتر موارد در آسیای جنوب شرقی، آفریقا و غرب اقیانوس آرام است [2]. با توجه به شواهد اخیر در مورد بار جهانی استرونژیلوئیدازیس، سازمان بهداشت جهانی (WHO) کنترل عفونت های مدفوعی را در هدف نقشه راه بیماری های استوایی نادیده گرفته شده (NTD) 2030 گنجانده است [3]. این اولین بار است که WHO یک برنامه کنترلی برای استرونژیلوئیدازیس توصیه می کند و روش های کنترل خاصی در حال تعریف است.
S. stercoralis مسیر انتقال را با کرم های قلابدار مشترک است و دارای توزیع جغرافیایی مشابه با سایر STH ها است، اما به روش ها و درمان های تشخیصی متفاوتی نیاز دارد [4]. در واقع، Kato-Katz، که برای ارزیابی شیوع STH در برنامه کنترل استفاده می شود، حساسیت بسیار کمی به S. stercoralis دارد. برای این انگل می توان روش های تشخیصی دیگری با دقت بالاتر را توصیه کرد: کشت بائرمن و آگار پلیت در روش های انگلی، واکنش زنجیره ای پلیمراز و آزمایش سرولوژیکی [5]. روش دوم برای سایر NTD ها استفاده می شود و از امکان جمع آوری خون بر روی کاغذ صافی استفاده می شود که امکان جمع آوری سریع و ذخیره سازی آسان نمونه های بیولوژیکی را فراهم می کند [6، 7].
متأسفانه استاندارد طلایی برای تشخیص این انگل [5] وجود ندارد، بنابراین انتخاب بهترین روش تشخیصی به کار گرفته شده در برنامه کنترل باید عوامل متعددی مانند دقت آزمایش، هزینه و امکان استفاده را در نظر گرفت. در این زمینه در جلسه اخیر سازمان‌دهی شده توسط WHO [8]، کارشناسان منتخب ارزیابی سرولوژیکی را به عنوان بهترین انتخاب تعیین کردند و NIE ELISA بهترین انتخاب در بین کیت‌های ELISA تجاری موجود بود. در مورد درمان، شیمی درمانی پیشگیرانه (PC) برای STH نیاز به استفاده از داروهای بنزیمیدازول، آلبندازول یا مبندازول دارد [3]. این برنامه ها معمولاً کودکان سن مدرسه (SAC) را هدف قرار می دهند که بیشترین بار بالینی ناشی از STH را دارند [3]. با این حال، داروهای بنزیمیدازول تقریباً هیچ تأثیری بر استرپتوکوکوس فکالیس ندارند، بنابراین ایورمکتین داروی انتخابی است [9]. ایورمکتین برای چندین دهه برای درمان گسترده آنکوسرسیازیس و برنامه های حذف فیلاریازیس لنفاوی (NTD) استفاده شده است [10، 11]. ایمنی و تحمل پذیری عالی دارد، اما برای کودکان زیر 5 سال توصیه نمی شود [12].
S. stercoralis از نظر مدت زمان عفونت نیز با سایر STH ها متفاوت است، زیرا اگر به اندازه کافی درمان نشود، چرخه خاص خود عفونت می تواند باعث شود که انگل به طور نامحدود در میزبان انسان باقی بماند. با توجه به ظهور عفونت های جدید و تداوم بیماری های طولانی مدت در طول زمان، این نیز منجر به شیوع بیشتر عفونت ها در بزرگسالی می شود [1، 2].
علی‌رغم ویژگی‌های خاص، ترکیب فعالیت‌های خاص با برنامه‌های موجود برای سایر بیماری‌های استوایی نادیده گرفته شده ممکن است از اجرای برنامه‌های کنترل بیماری شبیه به استرونژیلوئیدوز سود ببرد. اشتراک زیرساخت‌ها و کارکنان ممکن است هزینه‌ها را کاهش داده و فعالیت‌های با هدف کنترل استرپتوکوک فکالیس را سرعت بخشد.
هدف از این کار برآورد هزینه ها و نتایج استراتژی های مختلف مربوط به کنترل استرونژیلوئیدازیس است، یعنی: (الف) بدون مداخله. (ب) مدیریت در مقیاس بزرگ برای SAC و بزرگسالان. (C) برای SAC PC.
این مطالعه در بیمارستان IRCCS Sacro Cuore Don Calabria در Negrar di Valpolicella، ورونا، ایتالیا، دانشگاه فلورانس، ایتالیا، و WHO در ژنو، سوئیس از مه 2020 تا آوریل 2021 انجام شد. منبع داده برای این مدل ادبیات موجود است. یک مدل ریاضی در Microsoft® Excel® برای مایکروسافت 365 MSO (شرکت مایکروسافت، سانتا روزا، کالیفرنیا، ایالات متحده) برای ارزیابی دو مداخله احتمالی شبه استرونژیلوئیدوز در مناطق با آندمیک بالا در مقایسه با (A) بدون مداخله ایجاد شد. تأثیر بالینی و اقتصادی از اقدامات (عمل فعلی)؛ (ب) رایانه های شخصی برای SAC و بزرگسالان. (C) رایانه های شخصی فقط برای SAC. افق های زمانی 1 ساله و 10 ساله در تجزیه و تحلیل ارزیابی می شوند. این مطالعه بر اساس دیدگاه سیستم بهداشت ملی محلی، که مسئول پروژه‌های کرم‌زدایی، از جمله هزینه‌های مستقیم مرتبط با تامین مالی بخش عمومی است، انجام شد. درخت تصمیم و ورودی داده به ترتیب در شکل 1 و جدول 1 گزارش شده است. به طور خاص، درخت تصمیم، حالت های سلامت متقابل پیش بینی شده توسط مدل و مراحل منطق محاسبه هر استراتژی مختلف را نشان می دهد. بخش داده های ورودی زیر به طور مفصل نرخ تبدیل از یک حالت به حالت دیگر و مفروضات مرتبط را گزارش می کند. نتایج به عنوان تعداد افراد آلوده، افراد غیر آلوده، افراد درمان شده (بهبود)، مرگ و میر، هزینه ها، و نسبت هزینه به فایده افزایشی (ICER) گزارش شده است. ICER تفاوت هزینه بین دو استراتژی تقسیم بر تفاوت است. ICER کوچکتر نشان می دهد که یک استراتژی نسبت به استراتژی دیگر مقرون به صرفه تر است.
درخت تصمیم برای وضعیت سلامت شیمی درمانی پیشگیرانه PC، ایورمکتین IVM، تجویز ADM، کودکان در سن مدرسه SAC
ما فرض می کنیم که جمعیت استاندارد 1,000,000 نفر است که در کشورهای دارای شیوع بالای استرونژیلوئیدازیس زندگی می کنند که 50٪ از آنها بزرگسالان (15 سال بیشتر) و 25٪ کودکان در سن مدرسه (6-14 سال) هستند. این توزیع اغلب در کشورهای جنوب شرقی آسیا، آفریقا و غرب اقیانوس آرام مشاهده می شود [13]. در سناریوی مبتنی بر مورد، شیوع استرونژیلوئیدازیس در بزرگسالان و SAC به ترتیب 27% و 15% برآورد شده است [2].
در استراتژی A (عمل فعلی)، افراد تحت درمان قرار نمی گیرند، بنابراین فرض می کنیم که شیوع عفونت در پایان دوره های 1 ساله و 10 ساله یکسان باقی می ماند.
در استراتژی B، هم SAC و هم بزرگسالان رایانه شخصی دریافت خواهند کرد. بر اساس نرخ انطباق تخمینی 60 درصد برای بزرگسالان و 80 درصد برای SAC [14]، هم افراد آلوده و هم غیر آلوده، یک بار در سال به مدت 10 سال ایورمکتین دریافت خواهند کرد. ما فرض می کنیم که میزان بهبودی افراد آلوده تقریباً 86٪ است [15]. از آنجایی که جامعه همچنان در معرض منبع عفونت قرار می‌گیرد (اگرچه آلودگی خاک ممکن است در طول زمان از زمان شروع PC کاهش یابد)، عفونت‌های مجدد و عفونت‌های جدید همچنان رخ خواهند داد. نرخ آلودگی جدید سالانه نیمی از میزان عفونت اولیه است [16]. بنابراین، از سال دوم اجرای PC، تعداد موارد آلوده در هر سال برابر با مجموع موارد تازه آلوده به اضافه تعداد موارد مثبت باقی می‌ماند (یعنی کسانی که درمان PC دریافت نکرده‌اند و کسانی که مبتلا شده‌اند. به درمان پاسخ نداد). استراتژی C (کامپیوتر فقط برای SAC) مشابه B است، تنها تفاوت این است که فقط SAC ایورمکتین را دریافت می‌کند و بزرگسالان دریافت نمی‌کنند.
در همه استراتژی ها، تعداد تخمینی مرگ و میر ناشی از استرونژیلوئیدازیس شدید هر سال از جمعیت کم می شود. با فرض اینکه 0.4 درصد از افراد آلوده دچار استرونژیلوئیدازیس شدید [17] می شوند و 64.25 درصد از آنها می میرند [18]، این مرگ ها را تخمین بزنید. مرگ و میر ناشی از علل دیگر در مدل گنجانده نشده است.
سپس تأثیر این دو استراتژی در سطوح مختلف شیوع استرونژیلوئیدوز در SAC مورد ارزیابی قرار گرفت: 5٪ (مطابق با شیوع 9٪ در بزرگسالان)، 10٪ (18٪)، و 20٪ (36٪).
ما فرض می‌کنیم که استراتژی A هیچ ارتباطی با هیچ گونه هزینه مستقیمی برای سیستم بهداشت ملی ندارد، اگرچه بروز بیماری شبه استرونژیلوئیدیا ممکن است به دلیل بستری شدن در بیمارستان و مشاوره سرپایی تأثیر اقتصادی بر سیستم سلامت داشته باشد، اگرچه ممکن است ناچیز باشد. مزایا از منظر اجتماعی (مانند افزایش بهره وری و نرخ ثبت نام و کاهش از دست دادن زمان مشاوره) اگرچه ممکن است مرتبط باشند، اما به دلیل دشواری برآورد دقیق آنها در نظر گرفته نمی شوند.
برای اجرای استراتژی های B و C هزینه های متعددی در نظر گرفتیم. اولین گام، انجام یک نظرسنجی با 0.1٪ از جمعیت SAC برای تعیین شیوع عفونت در منطقه انتخاب شده است. هزینه بررسی 27 دلار آمریکا (USD) برای هر فرد، شامل هزینه انگل شناسی (Baermann) و آزمایش سرولوژی (ELISA) است. هزینه اضافی لجستیک تا حدی بر اساس پروژه آزمایشی برنامه ریزی شده در اتیوپی است. در مجموع، یک نظرسنجی از 250 کودک (0.1٪ از کودکان در جمعیت استاندارد ما) 6750 دلار آمریکا هزینه خواهد داشت. هزینه درمان با ایورمکتین برای SAC و بزرگسالان (به ترتیب 0.1 و 0.3 دلار آمریکا) بر اساس هزینه مورد انتظار ایورمکتین ژنریک از پیش واجد شرایط توسط سازمان بهداشت جهانی است [8]. در نهایت، هزینه مصرف ایورمکتین برای SAC و بزرگسالان به ترتیب 0.015 USD و 0.5 USD است) [19، 20].
جدول 2 و جدول 3 به ترتیب تعداد کل کودکان و بزرگسالان آلوده و غیر آلوده را در جمعیت استاندارد افراد بالای 6 سال در سه استراتژی و هزینه های مربوطه را در تجزیه و تحلیل 1 ساله و 10 ساله نشان می دهد. فرمول محاسبه یک مدل ریاضی است. به طور خاص، جدول 2 تفاوت در تعداد افراد آلوده را به دلیل دو استراتژی PC در مقایسه با مقایسه کننده (بدون استراتژی درمانی) گزارش می کند. زمانی که شیوع در کودکان برابر با 15 درصد و در بزرگسالان 27 درصد باشد، 172500 نفر در جمعیت به این بیماری مبتلا می شوند. تعداد افراد آلوده نشان داد که معرفی رایانه های شخصی با هدف SAC و بزرگسالان 55.3 درصد کاهش یافته است و اگر رایانه های شخصی فقط SAC را هدف قرار می دهند، 15 درصد کاهش می یابد.
در تجزیه و تحلیل بلند مدت (10 سال)، در مقایسه با استراتژی A، کاهش آلودگی استراتژی های B و C به ترتیب به 61.6 و 18.6 درصد افزایش یافت. علاوه بر این، بکارگیری استراتژی های B و C می تواند به ترتیب منجر به کاهش 61 درصدی و نرخ مرگ و میر 10 ساله 48 درصدی در مقایسه با عدم دریافت درمان شود.
شکل 2 تعداد عفونت در سه استراتژی را در طول دوره تجزیه و تحلیل 10 ساله نشان می دهد: اگرچه این تعداد بدون مداخله بدون تغییر باقی ماند، اما در چند سال اول اجرای دو استراتژی PC، تعداد موارد ما به سرعت کاهش یافت. بعدش آهسته تر
بر اساس سه استراتژی، برآورد کاهش تعداد عفونت ها در طول سال ها. شیمی درمانی پیشگیرانه PC، کودکان سن مدرسه SAC
در مورد ICER، از 1 تا 10 سال تجزیه و تحلیل، هزینه اضافی هر فرد بهبود یافته اندکی افزایش یافت (شکل 3). با در نظر گرفتن کاهش افراد آلوده در جمعیت، هزینه اجتناب از عفونت در استراتژی های B و C به ترتیب 2.49 دلار آمریکا و 0.74 دلار آمریکا بدون درمان در یک دوره 10 ساله بود.
هزینه هر فرد بهبودیافته در تحلیل 1 ساله و 10 ساله. شیمی درمانی پیشگیرانه PC، کودکان سن مدرسه SAC
شکل 4 و 5 تعداد عفونت های اجتناب شده توسط PC و هزینه مربوط به هر بازمانده را در مقایسه با عدم درمان گزارش می کند. مقدار شیوع در یک سال از 5٪ تا 20٪ متغیر است. به ویژه، در مقایسه با وضعیت اولیه، زمانی که میزان شیوع پایین است (به عنوان مثال، 10٪ برای کودکان و 18٪ برای بزرگسالان)، هزینه برای هر فرد بهبودیافته بالاتر خواهد بود. در مقابل، در صورت شیوع بیشتر، هزینه های کمتری در محیط زیست مورد نیاز است.
مقادیر شیوع در سال اول از 5٪ تا 20٪ از تعداد عفونت های تبلیغاتی متغیر است. شیمی درمانی پیشگیرانه PC، کودکان سن مدرسه SAC
هزینه هر فرد بهبودیافته با شیوع 5% تا 20% در سال اول. شیمی درمانی پیشگیرانه PC، کودکان سن مدرسه SAC
جدول 4 تعداد مرگ و میرها و هزینه های نسبی را در بازه های 1 ساله و 10 ساله استراتژی های مختلف رایانه شخصی بازیابی می کند. برای همه نرخ‌های شیوع در نظر گرفته شده، هزینه اجتناب از مرگ برای استراتژی C کمتر از استراتژی B است. برای هر دو استراتژی، هزینه در طول زمان کاهش می‌یابد و با افزایش شیوع، روند نزولی نشان می‌دهد.
در این کار، در مقایسه با فقدان برنامه‌های کنترل فعلی، ما دو استراتژی رایانه شخصی را برای هزینه کنترل استرونژیلوئیدازیس، تأثیر بالقوه بر شیوع استرونژیلوئیدازیس، و تأثیر بر زنجیره مدفوع در جمعیت استاندارد ارزیابی کردیم. تاثیر مرگ و میرهای مرتبط با کوکسی به عنوان اولین گام، ارزیابی پایه شیوع توصیه می‌شود که تقریباً 27 دلار آمریکا برای هر فرد آزمایش هزینه دارد (یعنی مجموعاً 6750 دلار آمریکا برای آزمایش 250 کودک). هزینه اضافی به استراتژی انتخاب شده بستگی دارد، که ممکن است (الف) عدم اجرای برنامه PC (وضعیت فعلی، بدون هزینه اضافی) باشد. (ب) تجویز PC برای کل جمعیت (0.36 USD برای هر فرد درمان). (C) ) یا PC آدرس SAC (0.04 دلار برای هر نفر). هر دو استراتژی B و C منجر به کاهش شدید تعداد عفونت ها در سال اول اجرای PC می شوند: با شیوع 15٪ در جمعیت سن مدرسه و 27٪ در بزرگسالان، تعداد کل افراد آلوده خواهد شد. در اجرای استراتژی های B و C بعداً تعداد موارد از 172500 مورد در ابتدا به 77040 و 146700 کاهش یافت. پس از آن، تعداد موارد همچنان کاهش می یابد، اما با سرعت کمتر. هزینه هر فرد بهبودیافته نه تنها به دو استراتژی مربوط می شود (در مقایسه با استراتژی C، هزینه اجرای استراتژی B به طور قابل توجهی بالاتر است، به ترتیب 3.43 دلار و 1.97 دلار در 10 سال)، بلکه با شیوع پایه نیز مرتبط است. تجزیه و تحلیل نشان می دهد که با افزایش شیوع، هزینه هر فرد بهبود یافته روند نزولی دارد. با نرخ شیوع SAC 5٪، از 8.48 دلار آمریکا برای هر نفر برای استراتژی B و 3.39 دلار آمریکا برای هر نفر برای استراتژی C کاهش می یابد. به ترتیب پذیرفته می شوند. در نهایت تاثیر این دو استراتژی بر مرگ تبلیغات مورد تحلیل قرار می گیرد. در مقایسه با استراتژی C (به ترتیب 66 و 822 نفر در بازه 1 ساله و 10 ساله)، استراتژی B به وضوح منجر به مرگ و میرهای مورد انتظار بیشتری شد (به ترتیب 245 و 2717 نفر در محدوده 1 ساله و 10 ساله). اما جنبه مرتبط دیگر، هزینه اعلام فوت است. هزینه هر دو استراتژی در طول زمان کاهش می یابد و استراتژی C (10 ساله 288 دلار) کمتر از B (969 دلار 10 ساله) است.
انتخاب یک استراتژی کامپیوتر شخصی برای کنترل استرونژیلوئیدازیس بر اساس عوامل مختلفی از جمله در دسترس بودن بودجه، سیاست‌های بهداشت ملی و زیرساخت‌های موجود است. سپس هر کشوری برای اهداف و منابع خاص خود برنامه ای خواهد داشت. با وجود برنامه PC برای کنترل STH در SAC، می توان در نظر گرفت که ادغام با ایورمکتین با هزینه معقول آسان تر است. شایان ذکر است که برای جلوگیری از یک مرگ باید هزینه را کاهش داد. از سوی دیگر، در غیاب محدودیت‌های مالی عمده، استفاده از رایانه شخصی برای کل جمعیت قطعاً منجر به کاهش بیشتر عفونت‌ها می‌شود، بنابراین تعداد مرگ و میر کل قوی‌ها در طول زمان به شدت کاهش می‌یابد. در واقع، استراتژی اخیر با توزیع مشاهده شده عفونت های استرپتوکوکوس فکالیس در جمعیت پشتیبانی می شود که برخلاف مشاهدات تریکوم ها و کرم های گرد با افزایش سن تمایل به افزایش دارد [22]. با این حال، ادغام مداوم برنامه STH PC با ایورمکتین دارای مزایای اضافی است که می تواند علاوه بر اثرات بر روی استرونژیلوئیدازیس بسیار ارزشمند در نظر گرفته شود. در واقع، ترکیب ایورمکتین به همراه آلبندازول/مبندازول نسبت به بنزیمیدازول به تنهایی در برابر تریچینلا مؤثرتر بود [23]. این ممکن است دلیلی برای حمایت از ترکیب PC در SAC برای از بین بردن نگرانی ها در مورد شیوع کمتر این گروه سنی در مقایسه با بزرگسالان باشد. علاوه بر این، رویکرد دیگری که باید در نظر گرفته شود ممکن است یک طرح اولیه برای SAC باشد و سپس آن را در صورت امکان برای نوجوانان و بزرگسالان گسترش دهد. همه گروه‌های سنی، چه در برنامه‌های رایانه شخصی دیگر گنجانده شوند یا نباشند، از اثرات بالقوه ایورمکتین بر انگل‌های خارجی از جمله گال نیز بهره خواهند برد [24].
عامل دیگری که عمیقاً بر هزینه / فایده استفاده از ایورمکتین برای درمان رایانه شخصی تأثیر می گذارد، میزان عفونت در جمعیت است. با افزایش میزان شیوع، کاهش عفونت ها آشکارتر می شود و هزینه برای هر بازمانده کاهش می یابد. تعیین آستانه اجرای رایانه شخصی در برابر استرپتوکوکوس فکالیس باید تعادل بین این دو جنبه را در نظر بگیرد. باید در نظر گرفت که برای سایر STH ها، بر اساس کاهش قابل توجه بروز جمعیت هدف، اکیداً توصیه می شود که PC با نرخ شیوع 20٪ یا بالاتر پیاده سازی شود. با این حال، این ممکن است هدف مناسبی برای S. stercoralis نباشد، زیرا خطر مرگ افراد آلوده در هر شدت عفونت ادامه خواهد داشت. با این حال، اکثر کشورهای بومی ممکن است فکر کنند که حتی اگر هزینه نگهداری از رایانه های شخصی برای استرپتوکوکوس فکالیس با نرخ شیوع پایین بسیار بالا باشد، تعیین آستانه درمان در حدود 15 تا 20 درصد از میزان شیوع ممکن است مناسب ترین باشد. علاوه بر این، زمانی که میزان شیوع ≥ 15 درصد است، آزمایش سرولوژیکی تخمین قابل اعتماد تری را نسبت به زمانی که میزان شیوع کمتر است، ارائه می دهد، که تمایل به مثبت کاذب بیشتری دارد [21]. عامل دیگری که باید در نظر گرفته شود این است که تجویز در مقیاس بزرگ ایورمکتین در مناطق آندمیک Loa loa چالش برانگیز خواهد بود زیرا بیماران با تراکم خون میکروفیلاریا بالا در معرض خطر انسفالوپاتی کشنده هستند [25].
بعلاوه، با توجه به اینکه ایورمکتین ممکن است پس از چندین سال مصرف در مقیاس وسیع مقاومت ایجاد کند، اثربخشی دارو باید پایش شود [26].
محدودیت های این مطالعه شامل چندین فرضیه است که ما نتوانستیم شواهد قوی برای آنها پیدا کنیم، مانند میزان عفونت مجدد و مرگ و میر ناشی از استرونژیلوئیدازیس شدید. مهم نیست که چقدر محدود است، ما همیشه می توانیم برخی از مقالات را به عنوان پایه مدل خود پیدا کنیم. محدودیت دیگر این است که ما برخی از هزینه‌های لجستیک را بر اساس بودجه مطالعه آزمایشی که در اتیوپی آغاز می‌شود، قرار می‌دهیم، بنابراین ممکن است دقیقاً مشابه هزینه‌های مورد انتظار در کشورهای دیگر نباشد. انتظار می رود که همین مطالعه داده های بیشتری را برای تجزیه و تحلیل اثرات PC و ایورمکتین هدف گیری SAC ارائه دهد. سایر مزایای تجویز ایورمکتین (مانند تأثیر بر گال و افزایش اثربخشی سایر STH ها) کمیت نشده است، اما کشورهای بومی ممکن است آنها را در چارچوب سایر مداخلات بهداشتی مرتبط در نظر بگیرند. در نهایت، در اینجا ما تأثیر مداخلات اضافی احتمالی، مانند آب، بهداشت، و شیوه‌های بهداشت شخصی (WASH) را اندازه‌گیری نکردیم، که می‌تواند بیشتر به کاهش شیوع STH کمک کند [27] و در واقع سازمان بهداشت جهانی توصیه می‌کند [3] . اگرچه ما از ادغام رایانه های شخصی برای STH با WASH پشتیبانی می کنیم، ارزیابی تأثیر آن فراتر از محدوده این مطالعه است.
در مقایسه با وضعیت فعلی (درمان نشده)، هر دوی این استراتژی‌های PC منجر به کاهش قابل توجهی در نرخ عفونت شدند. استراتژی B باعث مرگ و میر بیشتر از استراتژی C شد، اما هزینه های مرتبط با استراتژی دوم کمتر بود. جنبه دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد این است که در حال حاضر، تقریباً در تمام مناطق شبه استرونژیلوئیدوز، برنامه های کرم زدایی مدارس برای توزیع بنزیمیدازول برای کنترل STH اجرا شده است [3]. افزودن ایورمکتین به پلتفرم توزیع بنزیمیدازول موجود در مدرسه هزینه های توزیع ایورمکتین SAC را بیشتر کاهش می دهد. ما معتقدیم این کار می تواند داده های مفیدی را برای کشورهایی که مایل به اجرای استراتژی های کنترل استرپتوکوکوس فکالیس هستند، ارائه دهد. اگرچه رایانه‌های شخصی تأثیر بیشتری بر جمعیت کلی برای کاهش تعداد عفونت‌ها و تعداد مطلق مرگ و میرها نشان داده‌اند، رایانه‌های شخصی که SAC را هدف قرار می‌دهند می‌توانند با هزینه کمتر باعث افزایش مرگ و میر شوند. با در نظر گرفتن تعادل بین هزینه و اثر مداخله، میزان شیوع 15-20 درصد یا بالاتر ممکن است به عنوان آستانه توصیه شده برای ایورمکتین PC توصیه شود.
Krolewiecki AJ، Lammie P، Jacobson J، Gabrielli AF، Levecke B، Socias E، و غیره. پاسخ بهداشت عمومی به قوی استرونژیلوئیدها: زمان آن رسیده است که کرم های خاکی را به طور کامل درک کنیم. PLoS Negl Trop Dis. 2013؛ 7 (5): e2165.
Buonfrate D، Bisanzio D، Giorli G، Odermatt P، Fürst T، Greenaway C، و غیره. شیوع جهانی عفونت قوی استرکورالیس. پاتوژن (بازل، سوئیس). 2020; 9 (6): 468.
Montresor A، Mupfasoni D، Mikhailov A، Mwinzi P، Lucianez A، Jamsheed M، و غیره. پیشرفت جهانی در کنترل بیماری کرم های منتقله از خاک در سال 2020 و هدف سازمان بهداشت جهانی برای سال 2030. PLoS Negl Trop Dis. 2020; 14(8):e0008505.
Fleitas PE، Travacio M، Martí-Soler H، Socías ME، Lopez WR، Krolewiecki AJ. انجمن Strongyloides stercoralis-hookworm به عنوان رویکردی برای تخمین بار جهانی استرونژیلوئیدازیس: یک بررسی سیستماتیک. PLoS Negl Trop Dis. 2020؛ 14 (4): e0008184.
Buonfrate D, Formenti F, Perandin F, Bisoffi Z. روشی جدید برای تشخیص عفونت استرونژیلوئید فکالیس. عفونت میکروبی بالینی 2015؛ 21 (6): 543-52.
Forenti F، Buonfrate D، Prandi R، Marquez M، Caicedo C، Rizzi E و غیره. مقایسه سرولوژیک استرپتوکوکوس فکالیس بین لکه های خونی خشک شده و نمونه های سرم معمولی. میکروارگانیسم های سابق 2016; 7:1778.
Mounsey K، Kearns T، Rampton M، Llewellyn S، King M، Holt D، و غیره. لکه‌های خونی خشک شده برای تعریف پاسخ آنتی‌بادی به آنتی ژن نوترکیب NIE Strongyloides faecalis استفاده شد. مجله. 2014؛ 138:78-82.
سازمان بهداشت جهانی، روش‌های تشخیصی برای کنترل استرونژیلوئیدازیس در سال 2020. کنفرانس مجازی سازمان بهداشت جهانی، ژنو، سوئیس.
Henriquez-Camacho C، Gotuzzo E، Echevarria J، White AC Jr، Terashima A، Samalvides F، و غیره. ویرایش سیستم پایگاه داده کاکرین 2016; 2016 (1): CD007745.
بردلی ام، تیلور آر، جاکوبسون جی، گوکس ام، هاپکینز ای، جنسن جی، و غیره. از برنامه جهانی اهدای دارو برای از بین بردن بار بیماری های استوایی نادیده گرفته شده حمایت کنید. Trans R Soc Trop Med Hyg. 2021. PubMed PMID: 33452881. Epub 2021/01/17. انگلیسی
Chosidow A، Gendrel D. [ایمنی ایورمکتین خوراکی در کودکان]. Arch pediatr: Organe officiel de la Societe francaise de pediatrie. 2016؛ 23 (2): 204-9. PubMed PMID: 26697814. EPUB 2015/12/25. Tolerance de l'ivermectine orale chez l'enfant. رایگان
هرم جمعیت جهان از سال 1950 تا 2100. https://www.populationpyramid.net/africa/2019/. بازدید در 23 فوریه 2021.
Knopp S، B person، Ame SM، Ali SM، Muhsin J، Juma S، و غیره. پوشش پرازیکوانتل در مدارس و جوامع با هدف از بین بردن شیستوزومیازیس در دستگاه تناسلی ادراری زنگبار: یک بررسی مقطعی. ناقل انگلی. 2016; 9:5.
Buonfrate D، Salas-Coronas J، Muñoz J، Maruri BT، Rodari P، Castelli F، و غیره. ایورمکتین چند دوز و تک دوز در درمان عفونت Strongyloides faecalis (Strong Treat 1 تا 4): یک چند مرکزی، برچسب باز، فاز 3، آزمایش مزیت تصادفی کنترل شده. لانست به دیس آلوده شده است. 2019؛ 19 (11): 1181-90.
Khieu V، Hattendorf J، Schär F، Marti H، Char MC، Muth S، و غیره. عفونت و عفونت مجدد Strongyloides faecalis در گروهی از کودکان در کامبوج. Parasite International 2014؛ 63 (5): 708-12.