Wdrożenie planu kontroli infekcji Strongyloides stercoralis jest jednym z celów planu działania Światowej Organizacji Zdrowia do roku 2030. Celem tej pracy jest ocena możliwego wpływu dwóch różnych strategii chemioterapii zapobiegawczej (PC) pod względem zasobów ekonomicznych i stanu zdrowia na obecną sytuację (Strategia A, bez PC): iwermektyna dla dzieci w wieku szkolnym (SAC) i Dawkowanie u dorosłych (strategia B) i iwermektynę stosuje się wyłącznie w przypadku SAC (strategia C).
Badanie przeprowadzono w szpitalu IRCCS Sacro Cuore Don Calabria w Negrar di Valpolicella w Weronie we Włoszech, na Uniwersytecie we Florencji we Włoszech oraz w WHO w Genewie w Szwajcarii od maja 2020 r. do kwietnia 2021 r. Dane dotyczące tego modelu zaczerpnięto z literatury. W programie Microsoft Excel opracowano model matematyczny w celu oceny wpływu strategii B i C na standardową populację 1 miliona osób żyjących na obszarach, gdzie węgorczyca jest endemiczna. W scenariuszu opartym na przypadkach uwzględniono 15% częstość występowania węgorczycy; następnie trzy strategie oceniono pod różnymi progami epidemii, wahającymi się od 5% do 20%. Wyniki podaje się jako liczbę zakażonych osób, liczbę zgonów, koszt i współczynnik efektywności przyrostowej (ICER). Uwzględniono okresy 1 roku i 10 lat.
W scenariuszu case-based w pierwszym roku realizacji strategii B i C CP liczba infekcji ulegnie znacznemu zmniejszeniu: ze 172 500 przypadków według strategii B do 77 040 przypadków i zgodnie ze strategią C do 146 700 przypadków. Dodatkowy koszt na wyzdrowiałą osobę porównuje się z brakiem leczenia w pierwszym roku. Dolary amerykańskie (USD) w strategiach B i C wynoszą odpowiednio 2,83 i 1,13. W przypadku tych dwóch strategii wraz ze wzrostem częstości występowania koszt każdej wyleczonej osoby wykazuje tendencję spadkową. Strategia B ma większą liczbę ogłoszonych zgonów niż C, ale strategia C ma niższy koszt ogłoszenia śmierci niż B.
Analiza ta pozwala oszacować wpływ dwóch strategii PC na kontrolę węgorczycy pod względem kosztów i zapobiegania zakażeniom/śmierci. Może to stanowić dla każdego kraju endemicznego podstawę do oceny strategii, które można wdrożyć w oparciu o dostępne fundusze i krajowe priorytety zdrowotne.
Robaki przenoszone przez glebę (STH) Strongyloides stercoralis powodują powiązane zachorowania w dotkniętych populacjach i mogą powodować śmierć zakażonych osób w przypadku immunosupresji [1]. Według najnowszych szacunków na całym świecie dotkniętych jest około 600 milionów ludzi, a większość przypadków występuje w Azji Południowo-Wschodniej, Afryce i zachodnim Pacyfiku [2]. Zgodnie z najnowszymi danymi dotyczącymi globalnego obciążenia węgorczycą Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) włączyła kontrolę zakażeń odchodami do celu mapy drogowej dotyczącej zaniedbanych chorób tropikalnych (NTD) do roku 2030 [3]. Po raz pierwszy WHO zaleciła plan kontroli węgoricy i trwają prace nad określeniem konkretnych metod kontroli.
S. stercoralis ma tę samą drogę przenoszenia co tęgoryjce i ma podobne rozmieszczenie geograficzne jak inne STH, ale wymaga innych metod diagnostycznych i leczenia [4]. W rzeczywistości metoda Kato-Katz, zastosowana do oceny częstości występowania STH w programie kontroli, ma bardzo niską wrażliwość na S. stercoralis. W przypadku tego pasożyta można zalecić inne metody diagnostyczne o większej dokładności: hodowlę na płytkach Baermanna i agaru w metodach parazytologicznych, reakcję łańcuchową polimerazy oraz badania serologiczne [5]. Tę drugą metodę stosuje się w przypadku innych NTD, wykorzystując możliwość pobierania krwi na bibule filtracyjnej, co pozwala na szybkie pobranie i łatwe przechowywanie próbek biologicznych [6, 7].
Niestety nie ma złotego standardu w diagnostyce tego pasożyta [5], dlatego przy wyborze najlepszej metody diagnostycznej zastosowanej w programie zwalczania należy wziąć pod uwagę kilka czynników, takich jak dokładność testu, koszt i możliwość zastosowania w terenie Na niedawnym spotkaniu zorganizowanym przez WHO [8] wybrani eksperci uznali ocenę serologiczną za najlepszy wybór, a wśród dostępnych na rynku zestawów ELISA najlepszym wyborem była metoda NIE ELISA. Jeśli chodzi o leczenie, chemioterapia zapobiegawcza (PC) w przypadku STH wymaga stosowania leków benzimidazolowych, albendazolu lub mebendazolu [3]. Programy te adresowane są zazwyczaj do dzieci w wieku szkolnym (SAC), które stanowią największe obciążenie kliniczne spowodowane STH [3]. Jednak leki benzimidazolowe nie mają prawie żadnego wpływu na Streptococcus faecalis, dlatego lekiem z wyboru jest iwermektyna [9]. Iwermektynę stosuje się od dziesięcioleci w programach eliminacji onchocerkozy i filariozy limfatycznej (NTD) na dużą skalę [10, 11]. Charakteryzuje się doskonałym bezpieczeństwem i tolerancją, jednak nie zaleca się stosowania go u dzieci poniżej 5. roku życia [12].
S. stercoralis różni się od innych STH także czasem trwania infekcji, ponieważ w przypadku braku odpowiedniego leczenia specjalny cykl autoinfekcji może spowodować, że pasożyt będzie utrzymywał się w organizmie człowieka przez czas nieokreślony. W związku z pojawianiem się nowych infekcji i utrzymywaniem się chorób długotrwałych w czasie, prowadzi to również do częstszego występowania infekcji w wieku dorosłym [1, 2].
Pomimo swojej specyfiki, połączenie konkretnych działań z istniejącymi programami dotyczącymi innych zaniedbanych chorób tropikalnych może przynieść korzyści dzięki wdrożeniu programów kontroli chorób przypominających węgorzowicę. Wspólne korzystanie z infrastruktury i personelu może obniżyć koszty i przyspieszyć działania mające na celu zwalczanie Streptococcus faecalis.
Celem tej pracy jest oszacowanie kosztów i wyników różnych strategii związanych z kontrolą węgorczycy, a mianowicie: (A) brak interwencji; (B) administracja na dużą skalę dla SAC i dorosłych; (C) dla komputera SAC.
Badanie przeprowadzono w szpitalu IRCCS Sacro Cuore Don Calabria w Negrar di Valpolicella w Weronie we Włoszech, na Uniwersytecie we Florencji we Włoszech oraz w WHO w Genewie w Szwajcarii od maja 2020 r. do kwietnia 2021 r. Źródłem danych dla tego modelu jest dostępna literatura. W programie Microsoft® Excel® opracowano model matematyczny dla Microsoft 365 MSO (Microsoft Corporation, Santa Rosa, Kalifornia, USA) w celu oceny dwóch możliwych interwencji przypominających węgoroliozę na obszarach o wysokiej endemii w porównaniu z (A) brakiem interwencji. Wpływ kliniczny i ekonomiczny środków (aktualna praktyka); (B) komputery PC dla SAC i dorosłych; (C) Komputery PC tylko dla SAC. W analizie oceniany jest horyzont czasowy 1-letni i 10-letni. Badanie przeprowadzono w oparciu o perspektywę lokalnego krajowego systemu opieki zdrowotnej, który odpowiada za projekty odrobaczania, z uwzględnieniem kosztów bezpośrednich związanych z finansowaniem przez sektor publiczny. Drzewo decyzyjne i dane wejściowe przedstawiono odpowiednio na rysunku 1 i tabeli 1. W szczególności drzewo decyzyjne przedstawia wzajemnie wykluczające się stany zdrowia przewidziane przez model oraz etapy logiki obliczeń dla każdej innej strategii. W poniższej sekcji danych wejściowych szczegółowo opisano współczynnik konwersji z jednego stanu do drugiego i powiązane założenia. Wyniki podaje się jako liczbę osób zakażonych, osób niezakażonych, osób wyleczonych (wyzdrowienie), zgonów, kosztów i przyrostowego stosunku kosztów do korzyści (ICER). ICER to różnica kosztów pomiędzy obiema strategiami podzielona przez Różnica w ich skutkach polega na przywróceniu pacjenta do zdrowia i uniknięciu infekcji. Mniejszy ICER wskazuje, że jedna strategia jest bardziej opłacalna niż inna.
Drzewo decyzyjne dotyczące stanu zdrowia. Chemioterapia zapobiegawcza PC, iwermektyna IVM, podawanie ADM, dzieci w wieku szkolnym SAC
Zakładamy, że standardowa populacja wynosi 1 000 000 osób zamieszkujących kraje o dużej częstości występowania węgoricy, z czego 50% to dorośli (≥15 lat), a 25% to dzieci w wieku szkolnym (6-14 lat). Jest to rozkład często obserwowany w krajach Azji Południowo-Wschodniej, Afryki i zachodniego Pacyfiku [13]. W scenariuszu opartym na przypadkach częstość występowania węgorzydozy u dorosłych i SAC szacuje się na odpowiednio 27% i 15% [2].
W strategii A (obecna praktyka) pacjenci nie są leczeni, zatem zakładamy, że częstość występowania infekcji pozostanie taka sama na koniec okresów 1 roku i 10 lat.
W strategii B zarówno SAC, jak i dorośli otrzymają komputery. Opierając się na szacunkowym wskaźniku przestrzegania zaleceń wynoszącym 60% w przypadku dorosłych i 80% w przypadku SAC [14], zarówno osoby zakażone, jak i niezakażone będą otrzymywać iwermektynę raz w roku przez 10 lat. Zakładamy, że odsetek wyleczeń zakażonych wynosi około 86% [15]. Ponieważ społeczność będzie w dalszym ciągu narażona na źródło infekcji (chociaż zanieczyszczenie gleby może z czasem się zmniejszyć od uruchomienia PC), ponowne i nowe infekcje będą nadal występować. Szacuje się, że roczny wskaźnik nowych infekcji stanowi połowę wyjściowego wskaźnika infekcji [16]. Dlatego też, począwszy od drugiego roku wdrażania PC, liczba zakażonych każdego roku będzie równa sumie nowo zakażonych przypadków powiększonej o liczbę przypadków, które pozostały dodatnie (tj. tych, którzy nie otrzymali leczenia PC i tych, którzy nie zareagował na leczenie). Strategia C (tylko PC dla SAC) jest podobna do B, jedyną różnicą jest to, że tylko SAC będzie otrzymywać iwermektynę, a dorośli nie.
We wszystkich strategiach co roku od populacji odejmowana jest szacowana liczba zgonów z powodu ciężkiej węgorczycy. Zakładając, że u 0,4% zakażonych osób rozwinie się ciężka węgorzydoza [17], a 64,25% z nich umrze [18], oszacuj liczbę tych zgonów. W modelu nie uwzględniono zgonów z innych przyczyn.
Następnie oceniano wpływ tych dwóch strategii na różne poziomy częstości występowania węglikozy w SAC: 5% (co odpowiada 9% częstości występowania u dorosłych), 10% (18%) i 20% (36%).
Zakładamy, że Strategia A nie ma nic wspólnego z żadnymi bezpośrednimi kosztami dla krajowego systemu opieki zdrowotnej, chociaż występowanie choroby podobnej do węgorzowiny może mieć wpływ ekonomiczny na system opieki zdrowotnej w związku z hospitalizacją i konsultacjami ambulatoryjnymi, choć może być nieistotny. Korzyści z punktu widzenia społecznego (takie jak zwiększona produktywność i wskaźniki skolaryzacji oraz mniejsza strata czasu na konsultacje), choć mogą być istotne, nie są brane pod uwagę ze względu na trudność w ich dokładnym oszacowaniu.
Przy wdrażaniu strategii B i C uwzględniliśmy kilka kosztów. Pierwszym krokiem jest przeprowadzenie ankiety obejmującej 0,1% populacji SOO w celu ustalenia częstości występowania infekcji na wybranym obszarze. Koszt badania wynosi 27 dolarów amerykańskich (USD) za osobę, w tym koszt badań parazytologicznych (Baermann) i serologicznych (ELISA); dodatkowy koszt logistyki częściowo opiera się na projekcie pilotażowym zaplanowanym w Etiopii. W sumie badanie przeprowadzone na 250 dzieciach (0,1% dzieci w naszej standardowej populacji) będzie kosztować 6750 USD. Koszt leczenia iwermektyną u SAC i dorosłych (odpowiednio 0,1 USD i 0,3 USD) opiera się na oczekiwanym koszcie wstępnie zakwalifikowanej iwermektyny generycznej przez Światową Organizację Zdrowia [8]. Ostatecznie koszt przyjmowania iwermektyny dla SAC i dorosłych wynosi odpowiednio 0,015 USD i 0,5 USD) [19, 20].
Tabela 2 i Tabela 3 przedstawiają odpowiednio całkowitą liczbę zakażonych i niezakażonych dzieci i dorosłych w standardowej populacji osób powyżej 6 roku życia w trzech strategiach oraz związane z tym koszty w analizie rocznej i 10-letniej. Wzór obliczeniowy jest modelem matematycznym. W szczególności Tabela 2 przedstawia różnicę w liczbie zakażonych osób ze względu na dwie strategie PC w porównaniu z komparatorem (bez strategii leczenia). Gdy częstość występowania u dzieci wynosi 15% i 27% u dorosłych, zarażonych jest 172 500 osób w populacji. Liczba zakażonych osób wykazała, że ​​wprowadzenie komputerów ukierunkowanych na SAC i dorosłych zmniejszyło się o 55,3%, a jeśli komputery osobiste były ukierunkowane wyłącznie na SAC, zmniejszyło się o 15%.
W analizie długoterminowej (10 lat) w porównaniu ze strategią A, redukcja infekcji w przypadku strategii B i C wzrosła odpowiednio do 61,6% i 18,6%. Ponadto zastosowanie strategii B i C może skutkować odpowiednio redukcją 61% i śmiertelnością w ciągu 10 lat wynoszącą 48% w porównaniu z nieotrzymaniem leczenia.
Rysunek 2 przedstawia liczbę infekcji w ramach trzech strategii w 10-letnim okresie analizy: Chociaż liczba ta pozostała niezmieniona bez interwencji, w ciągu pierwszych kilku lat wdrażania dwóch strategii dotyczących komputerów PC liczba przypadków gwałtownie spadła. Później wolniej.
Na podstawie trzech strategii oszacowano redukcję liczby zakażeń na przestrzeni lat. Chemioterapia profilaktyczna PC, dzieci w wieku szkolnym SAC
Jeśli chodzi o ICER, od 1 do 10 lat analizy dodatkowy koszt każdej odzyskanej osoby nieznacznie wzrósł (ryc. 3). Biorąc pod uwagę spadek liczby zakażonych osób w populacji, koszt uniknięcia infekcji w strategiach B i C wyniósł odpowiednio 2,49 USD i 0,74 USD bez leczenia przez okres 10 lat.
Koszt na osobę wyleczoną w analizie rocznej i 10-letniej. Chemioterapia profilaktyczna PC, dzieci w wieku szkolnym SAC
Ryciny 4 i 5 przedstawiają liczbę infekcji, których udało się uniknąć dzięki PC, oraz związany z tym koszt w przeliczeniu na osobę, która przeżyła, w porównaniu z brakiem leczenia. Wartość chorobowości w ciągu roku waha się od 5% do 20%. W szczególności w porównaniu z sytuacją podstawową, gdy wskaźnik chorobowości jest niski (na przykład 10% w przypadku dzieci i 18% w przypadku dorosłych), koszt na osobę wyleczoną będzie wyższy; wręcz przeciwnie, w przypadku większej częstości występowania wymagane są niższe koszty w środowisku.
Wartości rozpowszechnienia w pierwszym roku wahają się od 5% do 20% liczby infekcji reklamowych. Chemioterapia profilaktyczna PC, dzieci w wieku szkolnym SAC
Koszt na osobę, która wyzdrowiała, przy częstości występowania od 5% do 20% w pierwszym roku. Chemioterapia profilaktyczna PC, dzieci w wieku szkolnym SAC
Tabela 4 przedstawia liczbę zgonów i względne koszty w rocznych i 10-letnich przedziałach różnych strategii PC. Dla wszystkich uwzględnionych wskaźników chorobowości koszt uniknięcia śmierci w przypadku strategii C jest niższy niż w przypadku strategii B. W przypadku obu strategii koszt z czasem będzie się zmniejszał i będzie wykazywał tendencję spadkową w miarę wzrostu częstości występowania.
W tej pracy, w porównaniu z obecnym brakiem planów kontroli, oceniliśmy dwie możliwe strategie PC pod względem kosztów kontrolowania węgorczycy, potencjalnego wpływu na częstość występowania węgorzydozy oraz wpływu na łańcuch kałowy w standardowej populacji. Wpływ zgonów związanych z Cocci. Na pierwszym etapie zaleca się wyjściową ocenę częstości występowania, która będzie kosztować około 27 USD na osobę badaną (tj. łącznie 6750 USD za badanie 250 dzieci). Dodatkowy koszt będzie zależał od wybranej strategii, która może polegać na (A) niewdrożeniu programu na PC (obecna sytuacja, brak dodatkowych kosztów); (B) administracja komputerem dla całej populacji (0,36 USD na osobę poddawaną leczeniu); (C) ) Lub komputer adresowany do SAC (0,04 USD na osobę). Obie strategie B i C doprowadzą do gwałtownego spadku liczby zakażeń w pierwszym roku wdrażania PC: przy chorobie wynoszącej 15% w populacji w wieku szkolnym i 27% u dorosłych, całkowita liczba zarażonych wyniesie w realizacji strategii B i C W późniejszym okresie liczba przypadków została zmniejszona z wyjściowych 172 500 do odpowiednio 77 040 i 146 700. Potem liczba przypadków będzie nadal spadać, ale w wolniejszym tempie. Koszt każdej wyleczonej osoby jest związany nie tylko z obiema strategiami (w porównaniu ze strategią C koszt wdrożenia strategii B jest znacznie wyższy i wynosi odpowiednio 3,43 USD i 1,97 USD w ciągu 10 lat), ale także z wyjściową częstością występowania. Z analizy wynika, że ​​wraz ze wzrostem zachorowalności koszt każdej wyleczonej osoby wykazuje tendencję spadkową. Przy wskaźniku rozpowszechnienia SAC wynoszącym 5% spadnie on z 8,48 USD na osobę w przypadku strategii B i 3,39 USD na osobę w przypadku strategii C. Do 2,12 USD na osobę i 0,85 USD na osobę przy wskaźniku rozpowszechnienia wynoszącym 20%, strategie B i C zostają przyjęte odpowiednio. Na koniec analizowany jest wpływ tych dwóch strategii na śmierć reklamy. W porównaniu ze Strategią C (odpowiednio 66 i 822 osoby w przedziale 1 rok i 10 lat), Strategia B wyraźnie spowodowała większą oczekiwaną liczbę zgonów (odpowiednio 245 i 2717 osób w przedziale 1 rok i 10 lat). Kolejnym powiązanym aspektem jest koszt stwierdzenia zgonu. Koszt obu strategii maleje z czasem, a strategia C (10-letnia 288 USD) jest niższa niż B (10-letnia 969 USD).
Wybór strategii PC w celu kontroli węgorczycy będzie opierał się na różnych czynnikach, w tym na dostępności funduszy, krajowej polityce zdrowotnej i istniejącej infrastrukturze. Następnie każdy kraj będzie miał plan dotyczący swoich konkretnych celów i zasobów. Mając zainstalowany program komputerowy do kontroli STH w SAC, można uznać, że integracja z iwermektyną jest łatwiejsza do wdrożenia przy rozsądnych kosztach; warto zauważyć, że należy obniżyć koszty, aby uniknąć jednej śmierci. Z drugiej strony, przy braku większych ograniczeń finansowych, zastosowanie PC w całej populacji z pewnością doprowadzi do dalszego ograniczenia infekcji, a zatem liczba zgonów ogółem węgorzyków z czasem gwałtownie spadnie. W rzeczywistości ta druga strategia będzie wspierana przez obserwowane rozmieszczenie infekcji Streptococcus faecalis w populacji, które ma tendencję do zwiększania się wraz z wiekiem, w przeciwieństwie do obserwacji trichomów i glisty [22]. Jednak trwająca integracja programu STH PC z iwermektyną niesie ze sobą dodatkowe korzyści, które obok wpływu na węgorzydozę można uznać za bardzo cenne. W rzeczywistości połączenie iwermektyny z albendazolem/mebendazolem okazało się skuteczniejsze przeciwko włosieniu niż sam benzimidazol [23]. Może to stanowić powód do wspierania łączenia PC w SAC, aby wyeliminować obawy dotyczące mniejszej częstości występowania tej grupy wiekowej w porównaniu z dorosłymi. Ponadto innym podejściem do rozważenia może być wstępny plan SAC, a następnie, jeśli to możliwe, rozszerzenie go na młodzież i dorosłych. Wszystkie grupy wiekowe, niezależnie od tego, czy są objęte innymi programami komputerowymi, czy nie, również odniosą korzyści z potencjalnego wpływu iwermektyny na pasożyty zewnętrzne, w tym świerzb [24].
Innym czynnikiem, który będzie miał ogromny wpływ na koszt/korzyść stosowania iwermektyny w terapii PC, jest wskaźnik infekcji w populacji. Wraz ze wzrostem wartości częstości występowania zmniejszenie liczby infekcji staje się coraz bardziej oczywiste, a koszt każdego ocalałego maleje. Ustalając próg wdrożenia PC przeciwko Streptococcus faecalis, należy uwzględnić równowagę pomiędzy tymi dwoma aspektami. Należy wziąć pod uwagę, że w przypadku innych STH zdecydowanie zaleca się wdrożenie PC o współczynniku chorobowości wynoszącym 20% lub więcej, w oparciu o znaczne zmniejszenie częstości występowania w populacji docelowej [3]. Jednakże może to nie być właściwy cel dla S. stercoralis, ponieważ ryzyko śmierci zakażonych osób będzie się utrzymywać niezależnie od intensywności zakażenia. Jednakże większość krajów endemicznych może uważać, że nawet jeśli koszt utrzymania komputerów PC w przypadku Streptococcus faecalis jest zbyt wysoki przy niskim wskaźniku chorobowości, najwłaściwsze może być ustalenie progu leczenia na poziomie około 15–20% częstości występowania. Ponadto, gdy częstość występowania wynosi ≥ 15%, badania serologiczne dostarczają bardziej wiarygodnych szacunków niż wtedy, gdy częstość występowania jest niższa, co zwykle daje więcej wyników fałszywie dodatnich [21]. Innym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest to, że podawanie iwermektyny na dużą skalę na obszarach endemicznych Loa loa będzie trudne, ponieważ wiadomo, że pacjenci z dużą gęstością krwi z mikrofilarią są narażeni na ryzyko śmiertelnej encefalopatii [25].
Dodatkowo, biorąc pod uwagę, że po kilku latach podawania na dużą skalę iwermektyna może rozwinąć się oporność, należy monitorować skuteczność leku [26].
Ograniczenia tego badania obejmują kilka hipotez, dla których nie udało nam się znaleźć mocnych dowodów, takich jak częstość ponownych infekcji i śmiertelność z powodu ciężkiej węgorzydozy. Bez względu na to, jak ograniczone, zawsze możemy znaleźć jakieś dokumenty jako podstawę naszego modelu. Kolejnym ograniczeniem jest to, że część kosztów logistyki opieramy na budżecie badania pilotażowego, które rozpocznie się w Etiopii, więc mogą nie pokrywać się dokładnie z oczekiwanymi wydatkami w innych krajach. Oczekuje się, że to samo badanie dostarczy dalszych danych do analizy wpływu PC i iwermektyny na SAC. Inne korzyści ze stosowania iwermektyny (takie jak wpływ na świerzb i zwiększona skuteczność innych STH) nie zostały określone ilościowo, ale kraje endemiczne mogą je rozważać w kontekście innych powiązanych interwencji zdrowotnych. Wreszcie, tutaj nie zmierzyliśmy wpływu możliwych dodatkowych interwencji, takich jak praktyki dotyczące wody, warunków sanitarnych i higieny osobistej (WASH), które mogą dodatkowo pomóc w zmniejszeniu częstości występowania STH [27] i rzeczywiście jest to zalecane przez Światową Organizację Zdrowia [3] . Chociaż popieramy integrację komputerów PC dla CPK z WASH, ocena jej wpływu wykracza poza zakres tego badania.
W porównaniu z obecną sytuacją (nieleczoną) obie strategie dotyczące PC spowodowały znaczne zmniejszenie wskaźników infekcji. Strategia B spowodowała więcej zgonów niż strategia C, ale koszty związane z tą drugą strategią były niższe. Innym aspektem, który należy wziąć pod uwagę, jest fakt, że obecnie na prawie wszystkich obszarach dotkniętych węgorowicą wdrożono szkolne programy odrobaczania w celu dystrybucji benzimidazolu w celu zwalczania STH [3]. Dodanie iwermektyny do istniejącej szkolnej platformy dystrybucji benzimidazolu jeszcze bardziej obniży koszty dystrybucji iwermektyny przez SAC. Wierzymy, że ta praca może dostarczyć przydatnych danych dla krajów pragnących wdrożyć strategie kontroli Streptococcus faecalis. Chociaż komputery osobiste wykazały większy wpływ na całą populację, zmniejszając liczbę infekcji i bezwzględną liczbę zgonów, komputery osobiste atakujące SAC mogą promować śmierć niższym kosztem. Biorąc pod uwagę równowagę między kosztem a efektem interwencji, jako zalecany próg dla iwermektyny PC można zalecić wskaźnik chorobowości na poziomie 15–20% lub więcej.
Królewiecki AJ, Lammie P, Jacobson J, Gabrielli AF, Levecke B, Socias E, itp. Reakcja zdrowia publicznego na silne węgorowce: Nadszedł czas, aby w pełni zrozumieć robaki przenoszone przez glebę. PLoS Negl Trop Dis. 2013;7(5):e2165.
Buonfrate D, Bisanzio D, Giorli G, Odermatt P, Fürst T, Greenaway C, itp. Globalna częstość występowania infekcji strongyloides stercoralis. Patogen (Bazylea, Szwajcaria). 2020; 9(6):468.
Montresor A, Mupfasoni D, Mikhailov A, Mwinzi P, Lucianez A, Jamsheed M itd. Globalny postęp w zwalczaniu robaków przenoszonych przez glebę w roku 2020 oraz cel Światowej Organizacji Zdrowia na rok 2030. PLoS Negl Trop Dis. 2020;14(8):e0008505.
Fleitas PE, Travacio M, Martí-Soler H, Socías ME, Lopez WR, Królewiecki AJ. Stowarzyszenie Strongyloides stercoralis-Hookworm jako podejście do oszacowania globalnego obciążenia węgorczycą: przegląd systematyczny. PLoS Negl Trop Dis. 2020;14(4):e0008184.
Buonfrate D, Formenti F, Perandin F, Bisoffi Z. Nowa metoda diagnostyki zakażenia strongyloides faecalis. Kliniczna infekcja bakteryjna. 2015;21(6):543-52.
Forenti F, Buonfrate D, Prandi R, Marquez M, Caicedo C, Rizzi E, itp. Porównanie serologiczne Streptococcus faecalis pomiędzy wysuszonymi plamami krwi i konwencjonalnymi próbkami surowicy. Dawne mikroorganizmy. 2016; 7:1778.
Mounsey K, Kearns T, Rampton M, Llewellyn S, King M, Holt D, itd. Do określenia odpowiedzi przeciwciał na rekombinowany antygen NIE Strongyloides faecalis wykorzystano suszone plamy krwi. Dziennik. 2014;138:78-82.
Światowa Organizacja Zdrowia, Metody diagnostyczne kontroli węgorzydozy w 2020 r.; Wirtualna konferencja. Światowa Organizacja Zdrowia, Genewa, Szwajcaria.
Henriquez-Camacho C, Gotuzzo E, Echevarria J, White AC Jr, Terashima A, Samalvides F, itp. Iwermektyna w porównaniu z albendazolem lub tiabendazolem w leczeniu infekcji węgorzystokształtnych. Wersja systemu baz danych Cochrane 2016; 2016(1): CD007745.
Bradley M, Taylor R, Jacobson J, Guex M, Hopkins A, Jensen J itp. Wesprzyj globalny program darowizn leków, aby wyeliminować ciężar zaniedbanych chorób tropikalnych. Trans R Soc Trop Med Hyg. 2021. PubMed PMID: 33452881. Epub 2021.01.17. angielski
Chosidow A, Gendrel D. Bezpieczeństwo doustnej iwermektyny u dzieci. Arch pediatr: Organe officiel de la Societe francaise de pediatrie. 2016;23(2):204-9. PubMed PMID: 26697814. EPUB 25.12.2015. Tolerancja de l'ivermectine orale chez l'enfant. bezpłatny.
Piramida populacji świata od 1950 do 2100. https://www.populationpyramid.net/africa/2019/. Odwiedziliśmy 23 lutego 2021 r.
Knopp S, B person, Ame SM, Ali SM, Muhsin J, Juma S itp. Zasięg prazikwantelu w szkołach i społecznościach mający na celu wyeliminowanie schistosomatozy w układzie moczowo-płciowym na Zanzibarze: badanie przekrojowe. Wektor pasożytniczy. 2016; 9:5.
Buonfrate D, Salas-Coronas J, Muñoz J, Maruri BT, Rodari P, Castelli F, itp. Wielodawkowa i jednodawkowa iwermektyna w leczeniu infekcji Strongyloides faecalis (Strong Treat 1 do 4): wieloośrodkowy, otwarta, faza 3, randomizowana, kontrolowana próba przewagi. Lancet jest zakażony dis. 2019;19(11):1181–90.
Khieu V, Hattendorf J, Schär F, Marti H, Char MC, Muth S, itp. Zakażenie i reinfekcja Strongyloides faecalis w grupie dzieci w Kambodży. Parasite International 2014;63(5):708-12.